Zdzisław Beksiński

Zdzisław Beksiński, jeden z najwybitniejszych malarzy współczesnych, urodził się w 1929 roku w Sanoku. Absolwent architektury na Politechnice Krakowskiej. Początkowo zajmował się fotografią, potem rysunkiem i malarstwem. Jego dorobek fotograficzny liczący sto kilkadziesiąt fotografii, zachowany jest wyłącznie w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. W 1959 roku Zdzisław Beksiński brał udział w prestiżowej III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w "Zachęcie" w Warszawie a w 1960 roku w jeszcze ważniejszej ekspozycji przygotowanej z okazji Kongresu AICA w Krakowie. Duże znacznie dla jego kariery artystycznej miała wystawa w Starej Pomarańczarni w Warszawie zorganizowana przez Janusza Boguckiego w 1964 roku, która spowodowała, że artysta stał się modny i poplularny.

W latach 70. i 80. Beksiński stał się popularny zarówno w kraju, jak i za granicą. Jego obrazy pokazywane były w prestiżowych galeriach na całym świecie, m.in. we Włoszech, Niemczech, Francji, Belgii i wielu innych krajach. Zdzisław Beksiński jako jedyny Europejczyk ma stałą ekspozycję w muzeum sztuki w japońskiej Osace.

Od 1957 do 1959 roku działał w nieformalnej artystycznej grupie fotograficznej: Beksiński, Lewczyński, Schlabs. Później poświęcił się malarstwu. W 1959 roku brał udział w prestiżowej III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w "Zachęcie" w Warszawie. W drugiej połowie lat 1960. zajął się grafiką i rysunkiem nasyconym perwersyjnymi erotycznymi obsesjami, które przenikały się z symbolami śmierci.

Jego sztuka wywołuje ból, ale przynosi także ulgę, dzięki subtelnościom plastyki, dzięki wyrafinowanej grze formy i tła, kształtu i pustki, dzięki formie trudnej, ale zarazem czystej i pełnej swojego +dźwięku+ plastycznego - mówił o pracach Beksińskiego jego przyjaciel, dyrektor Muzeum Historycznego w Sanoku Wiesław Banach.

Od końca lat 60. do początku 70. w jego twórczości pojawiły się motywy religii Dalekiego Wschodu. Od końca lat 90. artysta tworzył także grafiki cyfrowe - kolorowe i czarno-białe, sięgając w nich po swe zdjęcia.

Ostatnie wystawy Beksińskiego odbyły się m.in. w Bielsku-Białej, Łodzi, Rzeszowie. W 2002 roku na wystawie w Zachęcie prezentowano m.in. czarno-białe portrety jego autorstwa, a także kolaże. Ożywioną dyskusję wywołały wówczas prace, w których prowokacyjnie przeplatał ze sobą tematy erotyzmu i śmierci.

Jego prace znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Warszawie. Największy zbiór dzieł artysty znajduje się w Muzeum Historycznym w Sanoku. Kolekcja obejmuje reprezentatywny, autorski wybór około 230 obrazów, reliefów, rzeźb, rysunków i grafiki, powstałych w latach 1954- 2002. Prace w zmiennych cyklach prezentowane są w ramach stałej ekspozycji - Galerii Beksińskiego.


 

Źródło:
https://wiadomosci.wp.pl/zdzislaw-beksinski-zamordowany-6036367406982273a