Kazimierz Kutz

18 grudnia 2018 r. zmarł w wieku 89 lat jeden z najbardziej znanych i utalentowanych polskich reżyserów - Kazimierz Kutz. Urodził się 10 lutego 1929 roku w Szopienicach - obecnie dzielnicy Katowic. Reżyser ukończył łódzką "filmówkę" na wydziale reżyserii i od razu rozpoczął współpracę z Andrzejem Wajdą, z którym pracował jako asystent przy "Pokoleniu" i jako drugi reżyser na planie "Klanu".
W roku 1958 zadebiutował już swoim filmem "Krzyż Walecznych". Inne tytuły filmów Kutza to "Nikt nie woła", "Ludzie z pociągu", "Tarpany", "Milczenie", "Upał", "Skok". W 1970 roku filmem "Sól ziemi czarnej" rozpoczął cykl filmów opowiadających o Śląsku. Kutz był bardzo związany emocjonalnie ze Śląskiem. "Śląsk to moja religia" to słowa, które wypowiedział w jednym z wywiadów. Opowiadał się za wpisaniem mniejszości śląskiej do ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych. Do filmów o Śląsku pisał również sam scenariusze. Za "Sól ziemi czarnej" otrzymał Grand Prix na festiwalu w Grenoble. Kolejnym filmem opowiadającym o losach górników była "Perła w koronie" z Janem Englertem, Franciszkiem Pieczką i Olgierdem Łukaszewiczem. Ostatnim z cyklu były "Paciorki jednego różańca" z 1797 r.
Do innych znanych obrazów należą również "Śmierć jak kromka chleba" o pacyfikacji kopalni "Wujek", bardzo znana komedia "Pułkownik Kwiatkowski" oraz "Zawrócony". Ostatni z tytułów otrzymał nagrodę Złotego Cielca dla najlepszego filmu europejskiego w Utrechcie.
Kutz reżyserował również spektakle teatralne na deskach teatrów we Wrocławiu, Krakowie, Warszawie, jak też w Teatrze Telewizji.
Zaistniał również, zawsze z wysokim poparciem w czasie wyborów, jako polityk. Był senatorem, wicemarszałkiem Senatu i posłem.W  2010 r. po kilkunastu latach pracy, wydał swą pierwszą książkę "Piąta strona świata". która zawiera wątki autobiograficzne, opisuje przyjaciół i rodzinę reżysera.

zdjęcie: wikipedia.org