foto: Janusz Wójcik (Agencja Gazeta)
Wójcik urodził się 18 listopada 1953 roku. Przed dwoma dniami obchodził 64. urodziny. Zostanie zapamiętany przede wszystkim jako były selekcjoner reprezentacji Polski, którą prowadził w latach 1997-1999. Był także jednym z architektów sukcesu olimpijskiej reprezentacji piłkarskiej, która sięgała po srebro na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku. Wójcik prowadził tę kadrę w latach 1989-1992.
W swojej karierze piłkarskiej grał głównie w warszawskich klubach: Gwardii, Ursusie i Hutniku. W wieku 23 lat wyjechał do Pakistanu, gdzie reprezentował barwy klubu Ravalpindi. Karierę zawodniczą zakończył już w 1980 roku w Toronto Falcons. Następnie poświęcił się trenerskiemu fachowi. Oprócz prowadzenia reprezentacji Polski był także między innymi szkoleniowcem Jagiellonii Białystok, Legii Warszawa, Pogoni Szczecin, Śląska Wrocław i Widzewa Łódź.
Wójcik zmarł w skutek rozległego krwiaka w głowie, o czym poinformował w rozmowie z WP Sportowe Fakty syn trenera - Andrzej Wójcik. Były selekcjoner odszedł w poniedziałek 20 listopada o godzinie 11:10 w warszawskim szpitalu MSWiA.
"Z żalem informujemy, że 20 listopada zmarł Janusz Wójcik (...). Największy sukces odniósł w 1992 roku, gdy doprowadził kadrę olimpijską do srebrnego medalu igrzysk w Barcelonie (...). Rodzinie i przyjaciołom Janusza Wójcika składamy serdeczne wyrazy współczucia" - napisano na oficjalnej stronie Polskiego Związku Piłki Nożnej.
Kariera trenerska
Pierwszym sukcesem absolwenta Wydziału Trenerskiego AWF w Warszawie był awans z Jagiellonią Białystok do ekstraklasy w 1987 roku. Dwa lata później został trenerem reprezentacji olimpijskiej (po pracy na stanowisku szkoleniowca kadry do lat 18), z którą awansował na igrzyska olimpijskie w Barcelonie 1992.
W Hiszpanii, mając w składzie m.in. Andrzeja Juskowiaka, Wojciecha Kowalczyka, Tomasza Łapińskiego, Tomasza Wałdocha, Jerzego Brzęczka, Ryszarda Stańka, Piotra Świerczewskiego i Marka Koźmińskiego, zajął drugie miejsce. W finale igrzysk biało-czerwoni przegrali z Hiszpanią 2:3, tracąc decydującą bramkę w ostatniej minucie.
Po olimpijskim sukcesie Wójcik stał się jednym z najbardziej popularnych trenerów w Polsce. Wydawał się faworytem do objęcia funkcji selekcjonera pierwszej reprezentacji, ale ostatecznie powierzoną mu ją dopiero w 1997 roku. Wcześniej prowadził m.in. Legię Warszawa, z którą w 1993 roku zajął pierwsze miejsce w lidze (tytuł został odebrany przez PZPN i przyznany Lechowi Poznań).
W latach 1994-96 Wójcik prowadził olimpijską reprezentację Zjednoczonych Emiratów Arabskich, pracował też w klubach w tym kraju.
Od jesieni 1997 prowadził seniorską reprezentację Polski. Ta przygoda trwała dwa lata i zakończyła się po nieudanych eliminacjach mistrzostw Europy 2000. Kadra Wójcika zaczęła eliminacje od cennego wyjazdowego zwycięstwa 3:0 w Burgas nad mocną wówczas Bułgarią, ale ostatecznie nie zdołała wyprzedzić w grupie Szwecji i Anglii.
Później popularny "Wójt" prowadził drużyny Pogoni Szczecin i Śląska Wrocław. W latach 2001-02 był zatrudniony przez cypryjski Antorthosis Famagusta, a w 2003 objął funkcję selekcjonera reprezentacji Syrii.
Po powrocie do Polski był jeszcze trenerem Świtu Nowy Dwór Mazowiecki, Znicza Pruszków i - na krótko - walczącego bez powodzenia o utrzymanie w ekstraklasie łódzkiego Widzewa.
Był jedną z wielu osób zamieszanych w aferę korupcyjną w polskim futbolu. Prokurator przedstawił mu zarzuty dotyczące czasów pracy w Świcie Nowy Dwór Maz. w 2004 roku. W październiku 2014 trener został skazany przez wrocławski sąd na karę dwóch lat pozbawienia wolności w zawieszeniu, dwuletni zakaz pracy w roli trenera i grzywnę.
Wójcik był jedną z barwniejszych postaci polskiego futbolu w ostatnich kilkudziesięciu latach.
Źródło: POLSAT SPORT
http://www.polsatsport.pl/wiadomosc/2017-11-20/janusz-wojcik-nie-zyje/